ایران! اگر دلِ تو را شکستند؛ تو را به بند کینه بستند
چه عاشقانِ بی نشانی؛ که پای درد تو نشستند

کلام شد گلوله باران! به خون کشیده شد خیابان
ولی کلامِ آخر این شد؛ که جانِ من، فدای ایران

تو ماندی و زمانه نو شد
خیالِ عاشقانه نو شد
هزار دل شکست و آخر؛ هزار و یک بهانه نو شد
#ایران