Meytee @eXtrem0us@mastodon.cloud

جای خالی دوست دختر تو زندگیم نه تنها حس میشه، بلکه داره پاره می‌کنه

اومد گفت اینترنت کنده، گفتم من کند کردم، گفت لج داری؟ گفتم مشکل شماست… راه حل هم داره.
هنوز غرورش بهش اجازه نمی‌ده که معذرت‌خواهی کنه.

خب، تو منفی‌ترین حالت روحی ممکنم…

امروز تو خوردن لیمو ترش زیاده روی کردم… فشارم بد اومد پایین

حالا جالبیش این بود که تلویزیون رو فقط خودش می‌دید. ادامه داد و بهم توهین کرد و بی‌احترامی کرد. منم گفتم: بهت نشون میدم.
رفتم سرعت اینترنت رو برای مک آدرس‌های گوشی و لپتاپش پایین آوردم که نه بتونه تو تلویزیون یوتیوب ببینه، و نه اینکه بتونه با واتس‌اپ با کسی تماس بگیره!

متاسفانه به اسم احترام و به احترام سنش بعد یه مدت کوتاه اومدم. ولی دیگه نمیام.
حالا هم باید بیاد ازم معذرت بخواد. تا یاد بگیره، احترام یه چیز دوطرفه‌ست.

ساعت ۲ نصف شب:
- من: اگه میشه، یکم صدای تلویزیون رو کم کن، من می‌خوام بخوابم.
+ بابا: تو ماهی یه بار می‌خوای صدای تلویزیون کم بشه، بقیه شبا چطوری می‌خوابی؟

(حالا فرداش کار مهمی داشتم و نباید خسته می‌بودم… شاکی شدم! دعوام شد)
+ خوبه که هنوز تو خونه منی، داری دستور میدی!
- من ازت مؤدبانه و محترمانه خواستم کمش کنی، این سیستم رو کی برات آورده بالا که هر موقع خواستی یوتیوب ببینی و حالا طلبکار هم هستی؟ (به سمت مودم رفتم)
+ دست به مودم بزنی، من می‌دونم و تو!
- مثلاً چیکار می‌کنی؟
+ تلویزیون رو میشکنم!

از دیجی اومدم بیرون و رفتم ایران‌تلنت، با تصور اینکه کارهام کمتر میشه… کمتر که نشد، هیچ، سه برابر شد… حالا دنبال نیروی سنیور دوآپسیم… اگه گیر بیاد… اسیر شدیم.

تا مرد سخن نگفته باشد، عیب و هنرش نهفته باشد!

شاید بشه یه تعادلی بین توعیتر و اینجا برقرار کرد.
مثلاً شوعاف‌هامونو رو بذاریم واسه اون‌جا… اینجا هم حرف دلمون رو بزنیم.

«ارزش عمیق هر کسی به اندازه‌ی حرف‌هایی است که برای نگفتن دارد!؟»
ما کم‌عمق، ما سطحی، شما گودال ماریا…
ما عگنورنت، شما عنتلکت…

اینطوریه که بعد از دلسرد شدن از توییتر، بر می‌گردم همینجا

کی گفته بود اینجا ترکیده؟
خودش خودشو نشون بده :)

اسکریپت بیلد zulip رو عوض کردم، کلی بازی درآورد، آخرش مجبورم کرد برنچ خودم رو بسازم…

بوووو… سررده، کاپشنم کو؟

یک سال گذشت و با اینکه بلاکم کرده بود، من هر روز توییترش رو چک می‌کردم…. بلکه ببینم آیا اصلاً خجالت تو وجودش هست؟

اتاقم رو دارم یکم جمع و جور می‌کنم که حداقل بشه توش راه رفت. فعلاً خونه تا یه مدت زیادی کار داره.
از کارایی که مجبورم به انجامش، متنفرم :/

انگار ما آدما تنها حیواناتی هستیم که لباس می‌پوشیم

دقیقاً تو اون روزی که شب قبلش دیر خوابیدی، بهت خبر میدن که پروموشن داریم، و از خونه هم خبر میدن که مهمون داریم… آخر شب موقع خواب میری آهنگی که برات فرستاده رو بشنوی، می‌بینی پاک کرده.
زیبا نیست؟